Bieguny magnetyczne, zwane "enes" oraz zapisywane jako "ns", są punktami w magnesie, gdzie intensywność pola magnetycznego osiąga swoje maksimum.
Oznaczenie N reprezentuje biegun północny magnesu, podczas gdy S odpowiada biegunowi południowemu każdego magnesu. Jeśli do magnesu neodymowego zbliży się drugi magnes tymi samymi biegunami, dojdzie do odrzucenia. Natomiast połączenie magnesów przeciwnymi biegunami skutkuje przyciąganiem.

Już w starożytności zauważono pewną interesującą regułę - niektóre obiekty wabią inne przedmioty. W zależności od materiał, z jakiego wykonany jest dany przedmiot, magnes przyciąga wszystkie przedmioty wykonane z żelaza lub mieszanki metali z rodziny ziem rzadkich, na które działa pole magnetyczne.

Ponadto, zauważono, że każdy przedmiot wykonany z żelaza może uzyskać dodatkowe właściwości magnetyczne, gdy znajdzie się w obrębie silnego magnesu. Jednak nigdy nie osiągać na stałe właściwości magnetycznych, o ile będą poddane na długotrwałe działanie silnego pola magnetycznego.

Tak oto można stworzyć na przykład silny magnes neodymowy.

Magnesy neodymowe posiadają, podobnie jak inne magnesy znane na ziemi, dwa bieguny o oznaczeniu N oraz S. Magnesy dwubiegunowe są najbardziej znanymi i powszechnie stosowanymi magnesami na ziemi. Istnieją jednak również magnesy wielobiegunowe o różnorodnym zastosowaniu, które stosuje się w różnych branżach np. jako elastyczne magnesy na lodówkę czy różnego rodzaju sprzęgła magnetyczne. Magnesy wielobiegunowe znalazły również zastosowanie przy produkcji silników elektrycznych o bardziej złożonej budowie. Tak zwane dielektro-magnesy są rodzajem magnesów, które posiadają bieguny rozchodzące się we wszystkich kierunkach. Tego typu magnesy uzyskuje się poprzez metodę prasowania sproszkowanego materiału w polu magnetycznym w wyższej temperaturze lub poprzez wtryskiwanie materiału do wybranej formy, na którą w tym samym czasie oddziałuje pole magnetyczne.

Istnieje również teoria istnienia magnesów jednobiegunowych. Jak do tej pory nie udało się odnaleźć tego typu magnesu jednobiegunowego na ziemi. Tego typu magnes elementarny, zwany przez naukowców magnonem, ma podobno występować w kosmosie oraz czeka na odkrycie. Ta teoria nie została jednak potwierdzona.

Magnesy charakteryzują się dwoma biegunami: północnym oraz południowym. Posiadają również właściwości magnetyczne, generując pole magnetyczne, które przyciąga inne obiekty metalowe lub kolejny magnes neodymowy o przeciwnym biegunie. Zestawienie bieguna północnego (N) i południowego (S) na jednym magnesie stanowi dipol magnetyczny, odpowiedzialny za wciąganie przedmiotów metalowych oraz wzajemne odpychanie magnesów, zależnie od kierunku ich przyłożenia. Przyłożenie magnesu neodymowego biegunem N do S wywoła ich przyciągnięcie, natomiast w przeciwnym układzie biegunów dojdzie do odpychanie z pełną siłą magnetyczną.

odpycha

odpycha

przyciąga

przyciąga

Najlepszym sposobem na oznaczenie biegunów magnesu jest użycie standardowo przyjętych kolorów: niebieskiego dla bieguna N (północnego) i czerwonego dla bieguna S (południowego). Magnes jest jednym z najsilniejszych magnesów dostępnych na rynku pod względem siły magnetycznej na inne przedmioty.

odpycha

odpycha

przyciąga

przyciąga

Niestety, przekrojenie jednego magnesu na dwie części skutkuje utworzeniem dwóch odrębnych magnesów dwubiegunowych. Podobny efekt zaobserwujemy, jeśli kolejne rozcięcie tych magnesów przeprowadzimy na równe części. Ostatecznie powstaną cztery magnesy dwubiegunowe.

odpycha

odpycha

przyciąga

przyciąga